Nadpotliwość – botox
Osoby z nadmierną potliwością mogą wydzielać olbrzymią objętość potu. To oznacza, że ich dłonie, stopy lub pachy (w zależności od tego, której części ciała dotycz nadmierna potliwość) są stale wilgotne. To utrudnia wykonywanie zwykłych, codziennych czynności i może być przyczyną kłopotliwych sytuacji w życiu zawodowym i towarzyskim.

Podstawowe przyczyny nadmiernej potliwości to:

• genetyczne podłoże nieprawidłowości,
• nadaktywność jednego z rodzajów gruczołów potowych

Co wyzwala nadmierną potliwość:

• ćwiczenia fizyczne
• stres
• lęk
• silne emocje
• ciepło lub zimno
• alkohol
• palenie
• gorące lub pikantne potrawy
• kawa lub herbata.

Leczenie nadpotliwości:

Zabieg polega na czasowym zablokowaniu czynności potowych, poprzez wstrzyknięcie Botoxu. Za pomocą jednego zabiegu można znieść tę przykrą dolegliwość na kilka miesięcy. Jedyną wad zabiegu jest fakt, iż nie leczy on przyczyn, a jedynie usuwa objawy.

Jak się przygotować do zabiegu?

Nadpotliwość pach:

• usunąć owłosienie, jeśli po depilacji pojawia się podrażnienie, depilację wykonać dzień przed zabiegiem
• po zabiegu zakładamy świeżą bluzkę

Nadpoliwość stóp:

• dzień przed zabiegiem wykonujemy pedicure
• po zabiegu będą potrzebne; czyste bawełniane skarpety, buty na zmianę

Nadpoliwość dłoni:

• dobrze jest przygotować bawełniane rękawiczki

Przebieg zabiegu

Przed zabiegiem skóra jest znieczulona preparatem Emla. Zabieg polega na wstrzyknięciu śródskórnym toksyny botulinowej typu A. Preparat wstrzykiwany jest przy użyciu sterylnych, bardzo cienkich igieł. Sesja trwa około 30 minut. Po wstrzyknięciu niewielkiej dawki, Botox blokuje działanie nerwów, które zaopatrują gruczoły wydzielania zewnętrznego. To zapobiega wydzielaniu przez nie potu.

Efekty

Efekt leczenia nadpotliwości odczuwalny jest już po kilku dniach. Blokada zakończeń nerwowych pod wpływem Botoxu utrzymuje się się przez 6-12 tygodni, po których powstają nowe zakończenia nerwowe zastępują te wcześniej zablokowane. To oznacza że leczenie utrzymuje się przez kilka miesięcy, ale w końcu zanika. Kolejna sesja leczenia może być przeprowadzona po wygaśnięciu efektów poprzedniej, co następuje średnio po 7-12 miesiącach.

Do podstawowych przeciwwskazań zabiegu należą:

• ciąża oraz karminie piersią (nie przeprowadzono badań wpływu toksyny na matkę i dziecko),
• schorzenia neurologiczne (stwardnienie zanikowoboczne, rdzeniowy zanik mięśni),
• zmiany chorobowe (ropne) skóry pach, dłoni, stóp kuracja antybiotykami z grupy aminoglikozydów.